اشاره: نخستین معنایی که از «دَخَلَ عَلیٰ» به ذهن می‌رسد «واردشدن بر کسی» است. آیا این ترجمه نادرست و گرته‌بردارانه است؟ آیا می‌توان این عبارت را بهتر ترجمه کرد؟ در این یادداشت ترجمۀ آیۀ ۳۷ از سورۀ آل‌عمران را از این منظر بررسی می‌کنم.
«تعلیقه‌ها» چیزی نیست جز فیش‌هایی کوچک و مختصر دربارۀ برخی خوانده‌هایم. این یادداشت‌ها را عمدتاً موقع خواندن کتاب‌ها (یا شنیدن کتاب‌های صوتی) برمی‌دارم. این تعلیقه به کتاب زوربای یونانی اختصاص دارد، اثر نیکوس کازانتزاکیس با ترجمۀ محمود مصاحب.
«ولادتی دشوار» عنوان نخستین فصل از کتابی است با عنوان زندگانی به من چه آموخت؟ (ماذا علَّمَتني ٱلحَياة؟). این کتاب خودزندگی‌نامۀ جلال امین (۱۹۳۵ تا ۲۰۱۸) است، اقتصاددان و نویسندۀ معاصر و سرشناس مصری. جلال پروردۀ خانواده‌ای ادبی است: آخرین فرزند احمد امین (۱۸۸۶ تا ۱۹۵۴)، ادیب و اندیشمند پرآوازۀ مصر است و برادرِ حسین و حافظ که این هر دو نیز از نویسندگان نام‌آشنای دیار اهرام بوده‌اند.
چند روزی است که شبه‌شرح‌حال در کتاب‌فروشی‌های حقیقی و مجازی توزیع شده. دوست داشتم به همین مناسبت متنی بنویسم، که به‌دلایلی قیدش را زدم. درعین‌حال ترجیح دادم بخشی از این متن نانوشته را همین‌جا منتشر کنم، و آن تنها یادداشت…
ارجاعات متن گاهی به آینده است؛ مثلاً مؤلف در فصل یکم وعده می‌دهد که در فصل سوم به مطلبی اشاره خواهد کرد. ویراستار در چنین مواردی چه وظیفه‌ای دارد؟ در این یادداشت مختصر، پاسخ کوتاهی به این پرسش داده‌ام.